-
1 dopřát sluchu komu
dopřát sluchu komuprêter l'oreille à q. (.) -
2 Dostalo se to k sluchu našemu představenému.
Dostalo se to k sluchu našemu představenému.Cela est parvenu aux oreilles de notre chef.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Dostalo se to k sluchu našemu představenému.
-
3 Hraje na housle podle sluchu.
Hraje na housle podle sluchu.Il joue du violon sans savoir lire la musique.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Hraje na housle podle sluchu.
-
4 Lituji hořce, že jsem mu propůjčil sluchu.
Lituji hořce, že jsem mu propůjčil sluchu.Je regrette amèrement de lui avoir prêté l'oreille.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Lituji hořce, že jsem mu propůjčil sluchu.
-
5 Nemohl jsem uvěřit svému sluchu.
Nemohl jsem uvěřit svému sluchu.Je n'en croyais pas mes oreilles.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Nemohl jsem uvěřit svému sluchu.
-
6 Nepropůjčujte sluchu takovým pomluvám.
Nepropůjčujte sluchu takovým pomluvám.Ne prêtez pas l'oreille à de telles calomnies.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Nepropůjčujte sluchu takovým pomluvám.
-
7 Nevěřím ani svému sluchu.
Nevěřím ani svému sluchu.Je n'en crois pas mes oreilles.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Nevěřím ani svému sluchu.
-
8 popřát komu sluchu
popřát komu sluchuprêter l'oreille à q. (.) -
9 popřát sluchu
popřát sluchuprêter l'oreille -
10 Popřejte mi sluchu!
Popřejte mi sluchu!Prêtez-moi l'oreille. -
11 Ty pověsti mi ještě nedošly k sluchu.
Ty pověsti mi ještě nedošly k sluchu.Ces bruits n'étaient pas encore parvenus à mes oreilles.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Ty pověsti mi ještě nedošly k sluchu.
-
12 Tyto pověsti dolehly až k našemu sluchu.
Tyto pověsti dolehly až k našemu sluchu.Ces bruits sont parvenus jusqu'à nos oreilles.Tschechisch-Französisch Wörterbuch > Tyto pověsti dolehly až k našemu sluchu.
-
13 popřát sluchu
-
14 ochronnik słuchu
• hearing protector -
15 ubytek słuchu
• hearing loss -
16 citlivost sluchu
-
17 dopřát sluchu
-
18 dopřeješ sluchu
-
19 dopřeji sluchu
-
20 bez hudebního sluchu
См. также в других словарях:
słuchowy — 1. «dotyczący narządu słuchu; wchodzący w skład narządu słuchu» ∆ anat. Trąbka słuchowa «przewód łączący jamę bębenkową ucha z jamą gardła, służący do wyrównywania ciśnienia w jamie bębenkowej z ciśnieniem atmosferycznym; trąbka Eustachiusza» ∆… … Słownik języka polskiego
słuch — m III, D. u; lm M. y 1. blm «zmysł odbierający wrażenia dźwiękowe, działające na receptory w ślimaku ucha wewnętrznego; zdolność słyszenia; słyszenie» Przytępiony, słaby słuch. Mieć dobry, ostry słuch. Stracić słuch. Wysilać, wytężać słuch. ◊… … Słownik języka polskiego
słuch — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden ze zmysłów odbierający wrażenia dźwiękowe; zdolność słyszenia, słyszenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stracić, odzyskać słuch. Badanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Henryk Skarżyński — Prof. Dr. Henryk Skarzynski Profesor Henryk Skarzynski durante impantación coclear en Kajetany (12 de abril de 2010) … Wikipedia Español
Henryk Skarzynski — Dr. Henryk Skarzynski Professeur Henryk Skarzynski réalisant un implant cochléaire à Kajetany (12 avril 2010) Naissance 3 Janvier 1954 … Wikipédia en Français
słuch — 1. Powiedzieć coś komuś do słuchu «ostro do kogoś przemówić, nawymyślać komuś»: No, coś podobnego – pomyślał z oburzeniem pan Jankowiak. – Nie, nie zmilczy. Powie mu coś do słuchu. M. Musierowicz, Dziecko. 2. Zamienić się w słuch «słuchać bardzo… … Słownik frazeologiczny
audiometria — ż I, DCMs. audiometriarii, blm «dział audiologii zajmujący się badaniem właściwości słuchu ludzkiego, w celu sprawdzenia prawidłowości działania narządu słuchu i ewentualnego wskazania rodzaju jego uszkodzenia» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
bystrość — ż V, DCMs. bystrośćści, blm 1. «prędkość, szybkość» Bystrość górskich potoków, rzek. Mierzyć bystrość nurtu. 2. «szybkość orientacji, żywość umysłu, inteligencja» Bystrość rozumowania, umysłu. Wrodzona, zdumiewająca bystrość sądu, spostrzeżeń. 3 … Słownik języka polskiego
ucho — n II; lm MB. uszy, D. uszu (uszów), C. uszom, N. uszami (uszyma), Ms. uszach 1. «parzysty narząd słuchu i równowagi u kręgowców (u człowieka i ssaków składający się z ucha zewnętrznego, środkowego i wewnętrznego) znajdujący się po obu stronach… … Słownik języka polskiego
głuchota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. głuchotaocie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wada słuchu będąca skutkiem wrodzonych zmian w narządzie słuchu lub jego uszkodzenia, polegająca na całkowitym lub częściowym niesłyszeniu dźwięków : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niemowa — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. niemowawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mężczyzna pozbawiony zdolności mówienia, zwykle także pozbawiony słuchu : {{/stl 7}}{{stl 10}}On jest niemową od urodzenia.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień